Lieve Cenna,

Wat waren we blij dat we jou kregen. Een ondeugende pup die altijd van alles ondernam. Je was gek op andere honden en mensen en iedereen was gek op jou. Je bleef ook onze eeuwige puber. Jij zocht op allerlei manieren aandacht van ons, blaffen, trok de kleedjes door de kamer heen, spullen van tafel pakken, met je kont tegen ons aanduwen, de ballenbak leeg halen en het allerbelangrijkste zeuren om een kluif of een koekje. Je keek ons dan altijd met die vrolijke ondeugende mooie ree bruine ogen aan, en tja dan smolten wij weg en kreeg je vaak je zin en dat wist jij. Wat missen wij dat…..

Wandelingen waren nooit saai met jou, blubber, water, blaadjes, graven en ondeugend zijn met Jailey waren jouw favoriete bezigheden. Speuren kon je als de beste. Liepen jouw vrienden (buurbonden) in het bos dan pikte jij het spoor op en dan liet ik je gaan totdat we bij hun waren. Super vond je dat en dan waren we trots op je. Nu lopen we zonder jou in het bos….. en denken heel vaak “dat vond Cenna leuk”.

Slapen kon je ook als de beste, heerlijk op je rug liggen, kreunen en steunen. Van de ene bank naar de andere bank, zuchten en weer heerlijk doorslapen. Af en toe waken maar niet van de bank stappen. En als we dan zeiden “Cenna ‘ dan ging je staartje heen en weer. In de weekenden wilde je heerlijk uitslapen, dan had je altijd hetzelfde ritueeltje, ik beneden roepen dat je op straat moest, jij keek dan naar beneden van kom me maar halen. Ik naar boven, jij de baas wakker maken. Die moest dan opstaan en dan kwam je. Wat zouden we hier weer voor tekenen en dan het liefst elke dag.

En zo missen wij jou in alles wat we doen, het is saai in de auto want jij wist altijd precies wat we gingen doen, waar we waren en blafte de hele boel bij elkaar van plezier. Het is saai zonder jou om aan tafel te zitten want jij zat daar altijd keurig naast en zorgde ervoor dat we jou niet vergaten. Jij had zoveel leuke dingen we kunnen een boek over jou schrijven.

Jailey mist jou ook ontzettend, ze moet het nu alleen doen, ze is jou haar maatje kwijt en daar heeft ze net als wij moeite mee. Ze speelt niet echt meer, heeft geen uitspattingen meer buiten, ze wil geen kluif meer en binnen is ze rustig. Jailey is nu op dit moment Jailey niet meer.

Cenna je moest eens weten wat jij met ons gedaan hebt, je was onze eerste Oud Duitse Herder, onze vrolijke ondeugende noot in huis. Je had een super mooi karakter, je was slim, lief, ondeugend, speels, een koekie monster en vol zelfvertrouwen. We dachten altijd dat je oud zou worden… en dan opeens die vreselijke dag dat we te horen kregen dat je een tumor in je hartje had. We hebben er alles voor gedaan om jouw leven op een waardige manier te rekken. 3 maanden mochten we nog van jou genieten. Een moeilijke tijd want elke dag kon de laatste zijn. We missen je vreselijk, denken elke dag aan je. Nu nog met een traan en hopelijk in de toekomst met een hele grote glimlach. Het doet ons vreselijk veel pijn jou te moeten missen, het zal nooit meer hetzelfde zijn…..

Love You en voor altijd in ons hart

Jolanda, Richard Jailey en Shiro